Loonheffingen en sociale verzekeringen - februari 2023

Sommige werknemers ontvangen aan het einde van hun dienstbetrekking een zogeheten vertrekvergoeding. In een zaak voor rechtbank Gelderland heeft de ex-werkgever de vergoeding uitbetaald in januari 2020. Maar de uitbetaling van de vergoeding is bij de werkgever verwerkt in de loonaangifte van het tijdvak december 2019. De inspecteur stelt dat de vertrekvergoeding bij de werknemer is belast in 2019. De rechtbank wijst dit standpunt af. Het fiscale genietingsmoment van de vertrekvergoeding is het moment waarop de werknemer deze heeft ontvangen. Een inkomst is namelijk vorderbaar als een recht op directe betaling bestaat. Daarbij moet het bedrag zijn op te vorderen en het moet inbaar zijn als de schuldeiser daarom verzoekt. De civiele rechtsverhouding tussen de werknemer en zijn ex-werkgever bepaalt het fiscale genietingsmoment. De manier waarop de ex-werkgever de vertrekvergoeding heeft verwerkt in zijn loonadministratie is wel van belang voor de fiscale rechtsverhouding tussen de oud-werkgever en de Belastingdienst.

Let op!
Overtreft de vertrekvergoeding het zogeheten toetsloon dat meer dan € 612.000 (bedrag 2023) bedraagt? Dan is de werkgever ook nog eens pseudo-eindheffing verschuldigd.

Een ingekomen werknemer die gebruikmaakt van de 30%-regeling moet tijdig verzoeken om partiële buitenlandse belastingplicht voor box 3. De keuze voor toepassing van de partiële belastingplicht kan een werknemer uiterlijk tot zes weken na het onherroepelijk worden van de aanslag maken. Omdat de keuze voor partiële buitenlandse belastingplicht een recht is, mag men een bepaalde actieve houding verwachten van de werknemer die dit recht uitoefent. De Belastingdienst is niet verplicht de partiële buitenlandse belastingplicht automatisch toe te passen.

Let op!
Het maken of herzien van een keuze is niet hetzelfde als het maken van een foutje dat later nog is te herstellen.